Dag 11 de Sanipas

Dag 11 de Sanipas.
Vanochtend om kwart over 8 zitten we in de bus naar Underberg, vanwaar we overstappen in 4 wheeldrive jeep. Een dame durfde de trip niet aan en bleef thuis vanwege erge hoogtevrees. Eenmaal bij de jeeps melde een ander echtpaar er van af te zien vanwege de verdeling van zitplaatsen. Dus gingen we met z'n 3en en de gids David, op pad. Het was een schitterende tocht in een zeer comfortabele auto. David reed heel voorzichtig en gaf veel uitleg over het verleden en heden van de Sanipas. Ook werd er gestopt voor ons om dieren en vergezichten te fotograveren. Zo hebben we weer een aantal dieren aangekruist in het dierenboek van Zuid-Afrika. De elandantilope, baviaan, kaapse das en de zwarte jakhals arend.
Ik heb de sanipas absoluut niet als eng ervaren terwijl er toch rare verhalen over smalle ravijnpaadjes de ronde deden. Eenmaal boven passeerde we de grens en na een aantal stempels rijker in ons paspoort en 8 km. niemandsland reden we Lesotho binnen. Boven leven er nog wat Besothen in hutjes van klei. We mochten in zo'n hutje kijken waar een mevr. brood aan het bakken was en de gids vertelde hoe deze mensen leven en hun gewoontes zijn. Moeilijk voor ons te begrijpen dat deze mensen ervoor kiezen om zo te leven. We stonken ontzettend naar de rook omdat het houtoventje gewoon in het hutje brand en de rookpluimen de deur uitwaaien. De gids vertelde ook dat deze mensen gemiddels maar zo'n 45 jaar worden. Natuurlijk had ze ook allerlei kettingen en andere souveniers te koop liggen. Arie heeft een specifieke Lesotho hoed gekocht voor bij de verzameling.
Dan rijden we weer terug de grens over en gaan lunchen in de hoogste pub van Zuid-Afrika. 2874m boven de zeespiegel. Erg leuk ingericht,doet wat Oostenrijks aan. Maar wel frisjes hierboven. Via dezelfde weg rijden we weer terug en zijn rond 15.30 uur beneden waar Joop ons opwacht met de bus.